Mięśnie niektórych osób są lepiej rozwinięte niż innych. Dużą w tym zasługa genów, które każdy otrzymuje od rodziców; predyspozycje do dobrze rozwiniętej muskulatury dziedzicznych podobnie jak wzrost, kolor oczu lub kolor włosów. Wiadomo jednak, że umięśnienie jest nie tylko sprawą dziedziczenia,lecz także intensywnych ćwiczeą, odpowiednio dobranych do poszczególnych mięśni. Wystarczy porównać sylwetki sportowców; inne mięśnie rozwijają się u miotacza kulą, a inne u zawodnika biegającego na długich dystansach. Niektóre formy aktywności np. kulturystyka mają na celu harmonijnie rozwijać wszystkich mięśni. Jeśli mięśnie są dobrze rozwinięte, łatwo je rozpoznać. Dobrze rozwinięta muskulatura nie jest tylko cechą właściwą tylko sportowcom. Wiele osób niezwiązanych ze sportem zawodowym ani nie uprawiających sportu w sposób amatorski, dużo czasu poświęca na ćwiczenia w siłowni i rozwijanie swych mięśni. Jednak to właśnie u sportowców silniejsze i sprawniejsze mięśnie pomagają osiągnąć sukces. Ten, kto silniej wyrzuci oszczep, ma większą szansę rzucić go dalej; zawodnik, którego mięśnie pracują szybciej, ma większą szansę pierwszy dobiec do mety.

Wiele środków chemicznych ułatwia rozwinięcie muskulatury znacznie szybciej niż pełne wyrzeczeą ćwiczenia w siłowni lub na boisku. W ogromnej większości jednak niszczą one zdrowie, prowadzą do kalectwa, zmiany osobowości a nawet przedwczesnej śmierci. Niektórzy sportowcy, mimo że są świadomi tych zagrożeą, decydują się na przyjmowanie takich środków. Stosowanie substancji chemicznych w celu poprawienia swojej sprawności fizycznej jest popularnie nazywane dopingiem.

Jedną z najpopularniejszych, a zarazem najniebezpieczniejszą substancją dopingującą jest, testosteron lub jego syntetyczne odpowiedniki. Testosteron należy do hormonów sterydowych i jest odpowiedzialny za wiele męskich cech. U chłopców w okresie dojrzewania poziom testosteronowe krwi gwałtownie wzrasta. Powoduje to zmiany w ich wyglądzie i zachowaniu. Jedną z tych zmian jest przyrost masy mięśniowej. Stosowanie testosteronu lub podobnych sterydów jako doping zmienia sportowców w superatletów, osiągających wyniki będące poza zasięgiem możliwości innych zawodników. W niechlubnej historii stosowania sterydowych środków dopingujących znalazły się nazwiska sportowców, którzy dzięki dopingowi potrafili zdobyć po kilka złotych medali podczas jednych igrzysk olimpijskich.

Stosowanie dopingu w sporcie jest zabronione. Środki dopingujące w sposób sztuczny zwiększają możliwości człowieka i przenoszą rywalizację z boiska lub hali sportowej do labolatoriów farmaceutycznych, gdzie dąży się do wyprodukowania najskuteczniejszej substancji dopingującej. Główną jednak przyczyną zakazu stosowania środków dopingujących jest to, że rujnują one zdrowie sportowca. Testosteron i jego pochodne powodują uszkodzenia wątroby, zwiększają prawdopodobieąstwo zachorowania na raka prostaty, stwarzają problemy z układem krążenia. U kobiet, stosujących przez dłuższy czas pochodne testosteronu, pojawiają się cechy męskie.

Przyjmowanie sterydów środków dopingujących można łatwo wykryć, badając próbkę moczu pobraną od zawodnika. Ten sposób stosuje się rutynowo podczas ważniejszych zawodów. Do środków dopingujących zaliczamy jednak nie tylko testosteron i inne sterydy. Mogą nimi być także substancje naturalne występujące we krwi człowieka, które nie przedostają się do moczu, więc nie da się ich wykryć w łatwy sposób. Jedną z takich substancji jest hormon erytropoetyna. Działa ona na komórki macieżyste znajdujące się w szpikukostnym komórki macierzyste komórek krwi, przyspieszając powstawanie czerwonych krwinek. Erytropoetyna jest stosowana przez lekarzy w leczeniu anemii. Jednak jest umywana jako środek dopingujący, powodujący zwiększenie liczby krwinek czerwonych we krwi sportowca i w ten sposób usprawniający przenoszenie tlenu z płuc do mięśni. Stosowanie erytropoetyny jako środka dopingującego / w dużych ilościach jest tak samo niebezpieczny ja przyjmowany testosteron; może powodować zawał serca lub udar mózgu.

W odniesieniu do środków dopingujących, rozwijających muskulaturę, stosuje się czasem nazwę środki anaboliczne. Ich oferta jest bogata; od specjalnych mieszanek białkowych po wspomniane już sterydy. Środków anabolicznych używa się coraz częściej w sporcie wyczynowym. Wiele kobiet i mężczyzn pragnie za wszelką cenę poprawić swój wygląd, nie zdaje czasem sobie sprawy, że może to doprowadzić do fatalnych skutków.

Używanie środków anabolicznych po za sportem wyczynowym nie jest blokowane barierą, jaką jest kontrola antydopingowa. Jeśli więc dbamy o rozwój własnych mięśni, to warto także zadbać o swoje zdrowie. Dlatego też przyjmowanie odżywek i substancji pomagających budować muskulaturę powinno być wcześniej głęboko przemyślane. W każdym wypadku budzącym twoje wątpliwości trzeba się skonsultować z lekarzem.